Uzdatnianie wody

Demineralizacja jest procesem polegającym na usunięciu z wody wszystkich kationów i anionów, pochodzących z rozpuszczonych w niej soli. O wyborze metody demineralizacji decyduje przede wszystkim wymagana czystość wody, względy ekonomiczne oraz infrastruktura techniczno sanitarna obsługi urządzeń. Ten ostatni element ma istotne znaczenie w przypadku wymieniaczy jonowych, produkujących znaczne ilości ścieków wymagających neutralizacji, przed odprowadzeniem do kanalizacji spławnej.

Proces demineralizacji może odbywać się metodą jonitową. Demineralizując wodę wymiennikami jonowymi, można usunąć z niej wszelkie zanieczyszczenia, a zasolenie szczątkowe, wyrażające się przewodnością elektryczną, ma wartość rzędu nawet poniżej 0,1 ?S/cm. Podobnie jak w przypadku zmiękczania wymiennikami jonowymi, demineralizacyjne ciągi technologiczne powinny zapewnić nieprzerwane uzdatnianie wody dla potrzeb pracujących układów lub kotłów parowych. W procesie demineralizacji jonowej zachodzi najpierw dekationizacja, a później deanionizacja wody. Do dekationizacji stosowane są kationy z wodorowym jonem wymiennym, natomiast deanionizacja zachodzi na anionicie z jonem wymiennym wodorotlenowym. Regenerację kationitu przeprowadza się kwasem solnym lub siarkowym, natomiast anionit jest regenero wany roztworem ługu sodowego. Po regeneracji jonit przemywa się wodą zdemineralizowaną, pobieraną ze specjalnego zbiornika lub sąsiedniego ciągu technologicznego. Układy demineralizacyjne powinno się zestawiać w zależności od rodzaju i stężenia zanieczyszczeń występujących w wodzie. Wszystkie procesy uzdatniania wody mają na celu usunięcie z niej substancji szkodliwych, powodujących odkładanie się kamienistych osadów, korozję, usunięcie związków organicznych i mikroorganizmów. Spośród stosowanych metod za najkorzystniejsze pod względem skuteczności i ekonomicznym zostały uznane metody membranowe, działające na zasadzie filtracji i niewymagające żadnych dodatkowych środków chemicznych. Metody membranowe ze względu na ochronę membran wymagają w różnym zakresie rozbudowanego układu wstępnego oczyszczania, którego technologia jest zależna od zanieczyszczeń wody surowej oraz budowy urządzeń. Dodatkowo może zaistnieć konieczność zamknięcia całego procesu, wymiennikiem jonitowym ze złożem mieszanym. Czynnikiem decydującym o uzyskiwanym stopniu separacji jest rodzaj membrany oddziałującej na przepływ jonów lub cząsteczek przez te przegrody. Membrana to cienka przegroda, pozwalająca na selektywny transport masy, wykonana z organicznych lub nieorganicznych, syntetycznych lub naturalnych materiałów. Wybór surowca i sposobu wykonania membran zależy od ich przeznaczenia. Istnieje kilka rodzajów metod membranowych, wśród których wyróżnia się mikrofiltrację, ultrafiltrację, odwróconą osmozę, dializę, elektrodializę oraz elektrodiarezę. Mikrofiltracja polega na zatrzymywaniu cząstek za pomocą membrany, z tzw. otwartymi porami, przy czym jakość filtracji zależy od wymiarów cząstek zawiesiny oraz od wymiarów porów w membranie. Membrany tu wykorzystywane zdolne są do zatrzymywania drobnej zawiesiny mechanicznej, natomiast nie są skuteczne w przypadku zawiesin koloidalnych. W procesie ultrafiltracji stosowane są membrany wykazujące zdolność zatrzymywania cząstek zawiesiny koloidalnej oraz makromolekuły. Przepuszczają natomiast związki małocząsteczkowe i jony. Wykorzystywane membrany to membrany asymetryczne. Procesem, który wykorzystuje wyłącznie membrany niesymetryczne jest odwrócona osmoza. Zatrzymywanie zanieczyszczeń zachodzi w tej metodzie według modelu rozpuszczania i dyfuzji. Membrany nie przepuszczają związków małocząsteczkowych i zhydralizowanych jonów, przepuszczają natomiast wodę i rozpuszczone w niej gazy. W metodzie zwanej dializą wykorzystuje się natomiast membrany półprzepuszczalne, mające zdolność zatrzymywania substancji w postaci zawiesin. Membrany te przepuszczają związki małocząsteczkowe oraz jony. Elekrtodializa oparta jest natomiast na zjawisku elektoosmozy. Instalacja odsalająca składa się z baterii trójkomorowych wanien elektrolitycznych, w których poszczególne komory oddzielone są od siebie półprzepuszczalnymi aktywnymi, bądź nieaktywnymi elektrochemicznie membranami. Komora środkowa jest komorą zasilania, a komory w których znajdują się elektrody, są odpowiednio nazywane anodową i katodową. Oczyszczanie polega na gromadzeniu się kationów wokół katody w komorze katodowej i anionów wokół anody.Ostatnią metodą membranową jest elektrodiareza, będąca kombinacją elektrodializy i wymiany jonowej. W procesie tym przez jonowymienne żywice wypełniające komory, których ścianki Wykonane są z kationo- lub aniono przepuszczalnych membran, przepuszczana jest woda uzdatniona. Komora z elektrodą katodową wypełniona jest ługiem sodowym, a komora z elektrodą anodową wypełniona jest kwasem siarkowym. Spośród wymienionych metod membranowych największe zastosowanie w procesach uzdatniania wody dla potrzeb energetyki i przemysłu znajduje metoda odwróconej osmozy.

Karty katalogowe demineralizatorów.

Demineralizatory TRO

Demineralizatory przemysłowe

Urządzenia RO/EDI